Ryzyko towarzyszy nam nieustannie niemal we wszystkich naszych  czynnościach życiowych. Słyszymy często o zdarzeniach mających negatywne  skutki: kolega złamał nogę jeżdżąc na rowerze, koleżanka zachorowała  będąc na urlopie, na przechodnia spadł gzyms, a kuzyn który zalał  sąsiada z dołu, teraz musi z tego tytułu ponosić koszty remontu.  Przykłady takich zdarzeń losowych, którym nie możemy zapobiec i  przewidzieć czasu ich wystąpienia, możemy mnożyć. Często nasze  indywidualne działania nie są w stanie zredukować ryzyka i skutków  takich zdarzeń.  
  Podstawowym sposobem ograniczenia skutków  niekorzystnych zdarzeń jest ubezpieczenie, które polega na kupowaniu  pewności, że w sytuacji, jeśli spotka nas negatywne zdarzenie, będzie  można liczyć, iż niekorzystne skutki takiego zdarzenia zostaną  wyeliminowane lub znacznie ograniczone. Innymi słowy,  zasadniczym celem ubezpieczeń jest realizowanie funkcji ochrony  ubezpieczeniowej, przez eliminowanie obaw związanych z finansowymi  skutkami niepożądanych zdarzeń losowych.
Na ogół to sami decydujemy czy chcemy  ponosić pełne ryzyko związane z niosącym dla nas negatywne  skutkizdarzeniem losowym, czy teżdecydujemy się zawrzeć umowę  ubezpieczenia, przenosząc to ryzyko na ubezpieczyciela. Jednak w  określonych sytuacjach państwo stosuje przymus ubezpieczeniowy,  nakładając przepisami obowiązek ubezpieczenia i decyduje się  naodstąpienie od swobody zawarcia umowy, będącej regułą w  ubezpieczeniach gospodarczych.
  Z jakich powodów wprowadzany jest przymus zawarcia umowy ubezpieczenia? Nałożenie  na dany podmiot obowiązku uzasadniane jest interesem społecznym i  ekonomicznym wynikającym z potrzeby zapewnienia ochrony osobom  poszkodowanym. Ochronę poszkodowanym zapewnić ma  ubezpieczyciel, który w przypadku zdarzenia przewidzianego umową  ubezpieczenia, jest zobowiązany z założenia do wyrównania poniesionej  szkody w możliwie krótkim czasie i w pełnej wysokości. Zatem  wprowadzanie ubezpieczeń obowiązkowych miałoby być uzasadnione w  przypadkach, gdy pojawia się zagrożenie wystąpienia licznych szkód,  często poważnych rozmiarów, a potencjalny sprawca szkody (gdy mamy do  czynienia z zagadnieniem odpowiedzialności cywilnej) z jednej strony  może nie mieć środków na dokonanie kompensacji, a z drugiej może nie być  świadomy możliwości zastosowania innego rodzaju instrumentu (np. w  postaci ubezpieczenia dobrowolnego), na podstawie którego poszkodowany  otrzyma wyrównanie szkody. Naturalnym jest zatem, że jako pierwsze  obowiązkowe ubezpieczenie gospodarcze rozwinęło się ubezpieczenie  odpowiedzialności cywilnej (OC) posiadaczy pojazdów  mechanicznych.Ponadto za wprowadzaniem ubezpieczeń obowiązkowych  przemawia ważny interes ogólnospołeczny polegający na ochronie  określonych dóbr, zwłaszcza w przypadkuwystępowania zbyt niskiej  świadomości potencjalnych poszkodowanych co do celowości zawarcia  ubezpieczenia.
  Obowiązek zawarcia umowy ubezpieczenia może być  nałożony zatem na dany podmiot w związku z wykonywaną działalnością  zawodową lub posiadanym mieniem. W Polsce przymus  ubezpieczeniowy uregulowany został ustawą o ubezpieczeniach  obowiązkowych z dnia 22 maja 2003r., która zalicza do obowiązkowych trzy  podstawowe ubezpieczenia: 
  
Ponadto  do obowiązkowych zaliczane są ubezpieczenia, w których przymus został  nałożony na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub umów  międzynarodowych ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską,  nakładających na określone podmioty obowiązek zawarcia umowy  ubezpieczenia. Obecnie obowiązek zawarcia umowy ubezpieczenia  spoczywa w związku z powyższym na kilkudziesięciu podmiotach m.in. na  wykonujących zawody prawnicze (adwokaci, radcowie prawni, notariusze),  pośrednikach ubezpieczeniowych (broker, agent), doradcach podatkowych,  zarządcach nieruchomości, pośrednikach w obrocie nieruchomościami,  inżynierach budownictwa i architektach czy też organizatorach imprez  masowych.
  Co wyróżnia ubezpieczenia obowiązkowe? Do cech  charakterystycznych takich ubezpieczeń należy zakres określony przez  prawo orazbrak możliwości umownego zawężenia zakresu ubezpieczenia - ubezpieczyciel nie może wprowadzać dodatkowych wyłączeń odpowiedzialności ponad określone przepisami.  Państwo bardzo często wprowadzaminimalną sumę gwarancyjną, stanowiąca  górną granicę odpowiedzialności ubezpieczyciela w ubezpieczeniu OC, aby  zapewnić poszkodowanym pełne wyrównanie szkody przez ubezpieczyciela.  Żaden ubezpieczyciel prowadzący działalność w danym zakresie nie może ponadto odmówić zawarcia umowy ubezpieczenia obowiązkowego.  Taka możliwość zachodzi za to w ubezpieczeniach dobrowolnych.  Charakterystyczne dla obowiązkowych ubezpieczeń OC jest także prawo  ubezpieczycielado wystąpienia (w określonych sytuacjach)z tzw. regresem,  czyli uprawnieniem dochodzenia zwrotu wypłaconej kwoty od osoby  odpowiedzialnej za wyrządzenie szkody. Przykładem zastosowania regresu  jest wystąpienie przez zakład o zwrot wypłaconego odszkodowania do  kierującego pojazdem, który wyrządził szkodę pod wpływem alkoholu lub  środków odurzających. Szczególny dla ubezpieczeń obowiązkowych jest  ponadto brak możliwości rozwiązania umowy i odmowy udzielania ochrony ubezpieczeniowej, gdy nie została opłacona składka bądź jej raty.  W przypadku ubezpieczeń obowiązkowych, ubezpieczyciel takie uprawnienie  posiada. Należy jednak pamiętać, że w końcu taką niezapłaconą składkę z  tytułu ubezpieczenia obowiązkowego należną ubezpieczycielowi należy  zapłacić, a gdy tego nie zrobimy, może zostać rozpoczęte postępowanie  windykacyjne. Co więcej, cechą niektórych ubezpieczeń obowiązkowych (w  tym OC posiadacza pojazdu mechanicznego) jest mechanizm automatycznego  wznowienia umowy ubezpieczenia na kolejny okres, do którego dochodzi gdy  została opłacona składka w pełnej wysokości za poprzedni okres  ubezpieczenia i nie doszło do wypowiedzenia umowy przez  ubezpieczającego.
  Nałożony przymuszawarcia umowy ubezpieczenia to również sankcje nakładane w sytuacji, kiedyobowiązek nie został zrealizowany.  W przypadku OC komunikacyjnego wysokość kary w ubezpieczeniu OC  posiadaczy pojazdów mechanicznych za niespełnienie obowiązku, stanowi  równowartośćdwukrotnego minimalnego wynagrodzenia za pracę (dla  posiadaczy samochodów osobowych), trzykrotności minimalnego  wynagrodzenia za pracę (dla posiadaczy samochodów ciężarowych, ciągników  samochodowych i autobusów) oraz jednej trzeciej minimalnego  wynagrodzenia za pracę (dla właścicieli pozostałych pojazdów). Zatem,  jeżeli właściciel samochodu osobowego nie posiada w roku 2012  obowiązkowego ubezpieczenia OC, narażony jest tym samym na karę w  wysokości 3.000 zł.W przypadku dwóch pozostałych grup, kwoty kar są  niższe niż dla OC komunikacyjnego ale i tak stanowią istotną dolegliwość  dla rolników.
Istnieją różne kategorie ubezpieczeń. Podstawowy podział ubezpieczeń to ubezpieczenia gospodarcze i społeczne. Do ubezpieczeń społecznych należą: ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe, a ich celem jest zapewnienie bezpieczeństwa socjalnego. Mają one charakter obowiązkowy. W ubezpieczeniach gospodarczych, nawet jeśli występuje przymus zawarcia umowy (który nie jest regułą), można wybrać ubezpieczyciela. Ubezpieczenia gospodarcze dzielą się na osobowe, w których przedmiotem jest życie lub zdrowie oraz ubezpieczenia majątkowe, gdzie przedmiotem ubezpieczenia jest mienie, czyli konkretne dobra materialne lub odpowiedzialność cywilna (OC). W przypadku ubezpieczeń OC celem jest zapewnienie sobie bezpieczeństwa majątkowego. Służy ono w sytuacji, gdy na skutek naszego zachowania (np. w wyniku kierowania samochodem lub zdarzenia w naszym mieszkaniu) zostanie wyrządzona szkoda innej osobie, ubezpieczyciel zobowiązany jest to zapłacenia poszkodowanemu odpowiedniego odszkodowania.
Ochronę ubezpieczeniową można uzyskać zawierając umowę ubezpieczenia. Zgodnie  z kodeksem cywilnym, przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel  zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia  przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się  zapłacić składkę. Mamy zatem do czynienia z umową dwustronną, w  której po jednej stronie występuje wyspecjalizowany podmiot –  ubezpieczyciel, po drugiej – ubezpieczający, którym może być każdy, kto  poszukuje ochrony ubezpieczeniowej: osoba fizyczna czy też  przedsiębiorstwo narażone na ryzyka związane z działalnością. Natomiast  ubezpieczyciele zaliczani są do podmiotów zaufania publicznego i aby  mogli prowadzić swoją działalność, muszą spełnić szereg warunków, które  są im stawiane w celu zapewnienia bezpieczeństwa płacącym składki. Do  kryteriów jakie muszą spełniać ubezpieczyciele zalicza się m.in.  uzyskanie zezwolenia na wykonywanie działalności, które poprzedza  zagwarantowanie środków finansowych i przedstawienie planu biznesowego.  Sytuacja finansowa ubezpieczyciela jest także na bieżąco sprawdzana  przez organ nadzoru, gdy już działalność ubezpieczeniowa jest  prowadzona. Dodatkowo bezpieczeństwo ubezpieczonych ma zwiększać  ograniczenie na mocy przepisów pozaubezpieczeniowej działalności  ubezpieczycieli, którzy muszą skupiać się na wypełnianiu swojej roli  związanej z dostarczaniem ochrony ubezpieczeniowej. Ponadto (również ze  względów bezpieczeństwa finansowego), rozdzielona jest działalność  ubezpieczycieli oferujących umowy ubezpieczenia na życie oraz  dostarczających ochrony w zakresie pozostałych ubezpieczeń, tj. nie  można zawrzeć z tym samym podmiotem, w którym mamy ubezpieczenie na  życie, również ubezpieczenia związanego z samochodem lub mieszkaniem.
  Zawierając umowę ubezpieczenia, otrzymujemy od ubezpieczyciela dokument potwierdzający, czyli polisę ubezpieczeniową.
  Wymienione formalności dotyczą zarówno zakładów komercyjnych jak i towarzystw ubezpieczeń wzajemnych.
  
  Korzyści z umowy ubezpieczenia 
  Skorzystanie z ubezpieczenia niesie za sobą konkretne korzyści, a do najważniejszych z nich zaliczamy:
Ważne nie tylko samo ubezpieczenie, ale jakie
Ważne jest jednak nie tylko, aby się ubezpieczyć, ale także żeby ochrona była dostosowana do potrzeby bezpieczeństwa osoby, która umowę zawiera, a płacona cena, czyli wysokość składki, choć bardzo istotna, nie przesłaniała nam wszystkich innych aspektów umowy. Zawierając umowę ubezpieczenia powinniśmy zwracać uwagę na zakres wyłączenia odpowiedzialności ubezpieczyciela,jak również sumę ubezpieczenia, czy udziały własne.
  Wspomniana suma na jaką zawieramy umowę,  stanowi jej bardzo istotny element, gdyż wyznacza górną granicę  odpowiedzialności ubezpieczyciela.
Niekiedy zawierając umowę ubezpieczenia myślimy o zaoszczędzeniu pewnej części, a ponieważ suma ubezpieczenia (w ubezpieczeniach OC suma gwarancyjna) jest jednym z elementów, od którego zależy wysokość składki, decydujemy się na niższą sumę. Często jednak nasza oszczędność okazuje się pozorną, a zamiast korzyści mamy w efekcie poważną stratę. Jeżeli na przykład samochód o wartości 30 tysięcy złotych, ubezpieczymy na sumę 20 tysięcy, a następnie ten samochód zostanie ukradziony, dostaniemy o 10 tysięcy złotych mniej niż wynosi jego wartość! W takiej sytuacji mówimy o tzw. niedoubezpieczeniu, którego przykłady można mnożyć, a znajdujemy je np. w ubezpieczeniu mieszkań czy majątku firmowego.
Ponadto ubezpieczyciele stosują tzw. udziały własne. Korzystając z takiej opcji, zapłacimy za umowę niższą składkę, lecz musimy liczyć się z niższym odszkodowaniem w przypadku szkody. Gdy udział własny wynosi 20%, oznacza to, że w przypadku utraty samochodu wartego 30 tys. zł, nasze odszkodowanie wyniesie 24 tys., czyli dostaniemy o 6 tys. mniej niż wynosi faktyczna strata.
Rolnicy prowadzą działalność o bardzo dużym znaczeniu społecznym i gospodarczym, a jednocześnie są poważnie narażeni na skutki niekorzystnych zdarzeń losowych, choćby związanych z pogodą, które mogą zniszczyć zabudowania gospodarcze, zniszczyć plony czy też doprowadzić do padnięcia zwierząt. Kataklizmy takie jak powodzie czy trąby powietrzne, które niestety nie są w Polsce w ostatnich latach niczym niezwykłym, mogą prowadzić do zniszczenia gospodarstwa rolnego i konieczności zaprzestania działalności. Również fatalne skutki mogą przynieść huragany, deszcze nawalne, grad, burze czy susza. Sposobem na ograniczenie zastraszających konsekwencji takich zjawisk pogodowych jest ubezpieczenie, z którego środki mogą złagodzić skutki i pomóc w odbudowie gospodarstwa po kataklizmie. Komercyjni ubezpieczyciele często jednak nie posiadają odpowiedniej oferty dla rolników, a za ubezpieczenie domagają się wysokich składek, na które wielu rolników nie stać. Zatem dla wielu rolników rozwiązaniem może być towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych (TUW). Warte rozważenia jest nie tylko skorzystanie z oferty istniejącego towarzystwa, ale nawet uruchomienie własnego TUW-a, które pozostaje dużo prostsze i mniej kosztowne, niż wielu mogłoby się wydawać.
Ubezpieczenia obowiązkowe
  Jakie zatem ubezpieczenia powinien zawierać rolnik, aby zyskać poczucie ochrony nie tylko przed skutkami zjawisk pogodowych, ale także innych niepożądanych zdarzeń? Część ubezpieczeń rolniczych ma charakter obowiązkowy, tj. ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej (OC) rolników z tytułu posiadania gospodarstwa rolnego oraz ubezpieczenie budynków wchodzących w skład gospodarstwa rolnego od ognia i innych zdarzeń losowych. Ubezpieczenia te mogą być zawarte w towarzystwie ubezpieczeń wzajemnych, jeśli oferuje ono takie ubezpieczenia.
  Ubezpieczeniu OC podlegają rolnicy indywidualni, posiadający gospodarstwo. Zawarta umowa ubezpieczenia OC obejmuje nie tylko rolnika, ale i osoby pozostające z nim we wspólnym gospodarstwie domowym (małżonek, dzieci) oraz inne osoby pracujące w tym gospodarstwie. Gdy rolnik bądź którakolwiek z wymienionych osób wyrządzi szkodę innej osobie trzeciej w związku z posiadaniem gospodarstwa rolnego, odszkodowanie płaci zakład ubezpieczeń - zatem chroniony jest majątek rolnika. Ubezpieczyciel zapłaci np. jeśli  krowy należące do ubezpieczonego rolnika pokonają ogrodzenie na pastwisku i dokonają zniszczenia zasiewów na polu sąsiada.
  Obowiązek zawarcia umowy ubezpieczenia budynków powstaje, gdy budynek zostanie pokryty dachem. I to ubezpieczenie również może być zawarte w towarzystwie ubezpieczeń wzajemnych. Ubezpieczenie to chroni przed finansowymi skutkami zniszczenia budynku, np. w wyniku huraganu czy gradu. Ponadto, rolnik zobowiązany jest zawrzeć ubezpieczenie OC posiadacza pojazdu mechanicznego. W sytuacji, gdy rolnik poruszający się ciągnikiem rolniczym po drodze publicznej spowoduje wypadek komunikacyjny, jedynie taka polisa sprawi, że szkodę wyrządzoną przez rolnika pokrywać będzie zakład ubezpieczeń.
Inne ubezpieczenia 
  Wspomniane ubezpieczenia obowiązkowe jednak nie zabezpieczają rolnika i gospodarstwa rolnego przed wszystkimi negatywnymi skutkami zdarzeń, którym rolnik nie jest w stanie zapobiec. Nie obejmują one strat rolnika w płodach rolnych czy zwierzętach, zatem rolnik musi dbać o wykupienie dalszych ubezpieczeń, poza obowiązkowymi. W tym celu, niezbędne może okazać się zawarcie umowy ubezpieczenia w towarzystwie ubezpieczeń wzajemnych. W takim towarzystwie jego członkowie,  jeśli również są rolnikami, mogą mieć duży wpływ na tworzenie oferty ubezpieczeniowej, w tym na jej zakres, a także cenę.
  Rolnicy powinni przede wszystkim zadbać o ubezpieczenie na składniki majątku wchodzące w skład gospodarstwa - głównie maszyny, urządzenia rolnicze, tj. kombajny, ciągniki rolnicze, ładowarki. Ubezpieczenie powinno chronić od wypadku, kradzieży, rabunku czy też ognia i innych zdarzeń losowych. Przezorny rolnik również powinien posiadać ubezpieczenie elementów wyposażenia budynków mieszkalnych oraz gospodarskich, ale także środków obrotowych – pasz, nawozów czy środków ochrony roślin.
Dopłaty do ubezpieczeń
  Warto również, aby rolnicy pamiętali, że mogą korzystać z dopłat do określonych ubezpieczeń. Dopłaty udzielane są do składek z tytułu zawarcia umów ubezpieczenia upraw zbóż, kukurydzy, rzepaku, chmielu, tytoniu, warzyw gruntowych, drzew i krzewów owocowych, truskawek, ziemniaków, buraków cukrowych lub roślin strączkowych, od zasiewu do ich zbioru od ryzyka szkód spowodowanych  nie tylko przez powódź, lecz i  m.in. huragan, deszcz nawalny, grad, piorun, suszę czy ujemne skutki przezimowania lub  przymrozki wiosenne. Ponadto dopłaty dotyczą ubezpieczenia zwierząt gospodarskich, od większości z wymienionych ryzyk, w tym powodzi, ale także od uboju z konieczności. Dopłaty do składek wynoszą od 40 do 50% składki z tytułu ubezpieczenia zarówno upraw jak i zwierząt gospodarskich.
  Warunkiem uzyskania dopłaty jest zawarcie przez rolnika umowy z zakładem ubezpieczeń, który zawarł stosowne porozumienie z ministerstwem rolnictwa.  Składki nie mogą też przekraczać określonego poziomu procentowego sumy ubezpieczenia.  Nie ma formalnych przeszkód, aby zakładem, który oferuje ubezpieczenia z dopłatami, było towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych.
  Warto jednak, aby rolnik pomyślał o takim ubezpieczeniu wcześniej, zamiast dopiero w czasie, gdy następuje realne zagrożenie wystąpienia danego kataklizmu, ponieważ ustawa regulująca dopłaty do ubezpieczeń rolniczych wprowadziła karencję obowiązywania ochrony ubezpieczeniowej. Oznacza to, że odpowiedzialność ubezpieczyciela np. w zakresie ryzyka szkód wyrządzonych przez powódź i suszę, rozpoczyna się po upływie 30 dni od zawarcia umowy ubezpieczenia. Ustawa zakłada wypłatę odszkodowań, gdy żywioł wyrządził znaczące szkody, tj. gdy szkody w plonie głównym wyniosą co najmniej 10% lub nawet 25% dla wyrządzonych przez suszę.
Droga do TUW-a
  Jak wynika z opracowania, rolnik, aby zabezpieczyć się przed skutkami zdarzeń, które są niestety dość powszechne pod naszą szerokością geograficzną, powinien zawrzeć cały szereg ubezpieczeń. Takie ubezpieczenia, dostosowane do potrzeb rolnika mogą oferować towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych. Rolnicy i producenci wyrobów spożywczych, mogą również zakładać specjalistyczne TUW-y, które zapewnią im konieczną ochronę. Założenie własnego TUW-a dla grupy rolników nie jest bardzo skomplikowane, a przede wszystkim wcale nie musi przerastać ich możliwości finansowych.
   
Zadzwoń: 58 550 96 00
  lub napisz do nas: info@fwuw.pl
Copyright @ 2012 by FWUW
FUNDACJA WSPIERANIA UBEZPIECZEŃ WZAJEMNYCH ·81-742 SOPOT ·UL.WŁADYSŁAWA IV 22 ·TEL.: 58 550 96 00 ·FAX: 58 559 96 01 ·E-MAIL:info@fwuw.pl


